Εορτή Αγίας Ειρήνης 2011-5-5

Εορτή Αγίας Ειρήνης 2011-5-5
Τελευταία ενημέρωση 05/05/2020

 Οι Σύνδεσμοι Αποστράτων Σωμάτων Ασφαλείας , εόρτασαν με θρησκευτική κατάνυξη την επέτειο της Μεγαλομάρτυρος  και ισαποστόλου Αγίας Ειρήνης η οποία με βάση το καταστατικό της Ομοσπονδίας μας έχει κηρυχθεί προστάτιδα των αποστράτων . Στις τελετές , στις οποίες παρέστησαν όλες οι Αρχές των Νομών , ψάλθηκαν δοξολογίες και τελέστηκαν λειτουργίες μετά αρτοκλασίας . Στις περισσότερες περιπτώσεις τελέστηκαν και επιμνημόσυνες δεήσεις υπέρ αναπάυσεως των ψυχών των μεταστάντων εν ενεργεία και αποστρατεία ανδρών των Σωμάτων Ασφαλείας και υπέρ υγείας των ζώντων . 
Η ομιλία του Προέδρου του Συνδέσμου Αποστράτων Αστυνομικών Αθηνών Υποστρατήγου ε.α. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ Θεόφιλου 

Με θρησκευτική κατάνυξη και βαθιά πίστη προσήλθαμε στη σημερινή θεία μυσταγωγία, για να τιμήσουμε τη μνήμη της Μεγαλομάρτυρος και Ισαποστόλου Αγίας Ειρήνης, της οποίας οι απόστρατοι Αστυνομικοί με θέρμη επικαλούνται την προστασία της.
Προσευχόμεθα και εκζητούμε από την προστάτιδά μας να ενισχύσει και ενδυναμώσει την πίστη και το ψυχικό μας σθένος για ν’ αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις δυσκολίες της ζωής μας. Για να βρίσκουμε τον ορθό προσανατολισμό μας, όπως η ίδια δίδαξε μέσα σε μια κοινωνία και ένα κόσμο που, όπως έχει καταντήσει δεν διαφέρει και πολύ από εκείνον που κ’ Αυτή αντιμετώπισε.
Τον Μάρτιο του 1968 καθιερώθηκε με  Β. Δ. ως προστάτιδα του τότε Σώματος της Βασιλικής Χωροφυλακής, η Αγία Ειρήνη.
Μάλιστα την 5η Μαΐου 1968 εορτάστηκε με μεγαλοπρέπεια σε όλη την επικράτεια η πρώτη επέτειος αυτής. Έκτοτε και μέχρι της καταργήσεως του Σώματος της Χωροφυλακής (1984), οι  υπηρεσίες και το προσωπικό του Σώματος τιμούσαν τη μνήμη της προστάτιδός του την 5η Μαΐου εκάστου έτους.
 Μετά την κατάργηση του Σώματος της Χωροφυλακής και την ίδρυση της Ελληνικής Αστυνομίας, εμείς οι απόστρατοι συνεχίζουμε να έχουμε προστάτιδά μας την Μεγαλομάρτυρα Αγία Ειρήνη, την οποία και τιμούμε κάθε χρόνο την 5η Μαΐου που είναι και η ημέρα της ονομαστικής της εορτής.
Η Αγία Ειρήνη, γεννήθηκε στις αρχές του 4ου αιώνα στην πόλη Μεγεδών της Περσίας, από γονείς ειδωλολάτρες και το πρώτο της όνομα ήταν Πηνελόπη. Ο πατέρας της ονομαζόταν Λικίνιος και ήταν άρχοντας περσικής επαρχίας.
Η Πηνελόπη, που ήταν προικισμένη με ηθικό μεγαλείο και αδαμάντινο χαραχτήρα, γρήγορα ανακάλυψε τον πραγματικό στόχο της ζωής και διέκρινε, στο ζοφερό σκοτάδι της ειδωλολατρικής κοινωνίας τον πολικό αστέρα της ανθρώπινης ψυχής, τον Ιησού Χριστό. 
Την μόρφωσή της είχε αναλάβει ο διακεκριμένος παιδαγωγός της εποχής Απελλιανός.
 Εκείνος πολύ σύντομα διαπίστωσε τα μεγάλα χαρίσματά της. Κοντά της ζούσε και μια υπηρέτρια, με ευγενικό χαρακτήρα, τιμιότητα και πλούσια χαρίσματα. 
Η υπηρέτρια αυτή ήταν Χριστιανή, χωρίς κανένας να γνωρίζει την πίστη της. Έγινα φίλες και καθημερινά η Πηνελόπη ρωτούσε περισσότερα για τον Χριστιανισμό, που τόσο είχε συκοφαντηθεί και διαβληθεί στους συμπατριώτες της.
 Έτσι άρχισε η κατήχηση των βασικών αληθειών του Χριστιανισμού από την υπηρέτρια στην αρχοντοπούλα.
Πολύ σύντομα η Πηνελόπη αποδέχτηκε τις μεγάλες και αιώνιες αλήθειες του Χριστιανισμού και ζήτησε να βαπτισθεί.
Ένα βράδυ κάποιος Ιερέας ονόματι Τιμόθεος την βάφτισε μέσα στον πύργο και της έδωσε το όνομα ΕΙΡΗΝΗ.
Το γεγονός διαδόθηκε αμέσως και οι γονείς της με τους ειδωλολάτρες ιερείς την πίεζαν ν’ απαρνηθεί την Χριστιανική πίστη της. Εκείνη όμως παρέμεινε ακλόνητη σαν βράχος στην πίστη της στον Χριστό.
Ο πατέρας της διέταξε και την έδεσαν ανάμεσα σε αφηνιασμένα άλογα για να την καταπατήσουν. Ένα όμως από τα άλογα αυτά όρμησε επάνω στον Λικίνιο και με τα συνεχή κτυπήματά του τον άφησε νεκρό.
Η Ειρήνη όμως με δάκρυα στα μάτια φώναζε:
« Θεέ μου, που πίστευσα σε σένα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου, επανέφερε στη ζωή τον πατέρα μου, γιατί μόνο εσύ μπορείς να το κατορθώσεις ».
Το πλήθος των Περσών, που παρακολουθούσε συγκλονισμένο, είδε τον Λικίνιο να ζωντανεύει. Μόλις ο Λικίνιος πληροφορήθηκε τι είχε συμβεί άρχισε και εκείνος να ομολογεί δημόσια τον Χριστό και με μεγάλο πλήθος οδηγήθηκε στην βάπτισμα.
Εγκατέλειψε τα αξιώματά του και έζησε στον πύργο του κάνοντας φιλανθρωπίες και μετάνοιες. Παράλληλα η Ειρήνη ανέπτυξε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο κηρύττοντας ταυτόχρονα την πίστη στον Χριστό.
Επειδή όμως πολλές φορές δεν δέχτηκε να απαρνηθεί την πίστη της, βασανίστηκε από τον ειδωλολάτρη άρχοντα της Μεγεδών, Σεδεκία. Σε όλες όμως τις περιπτώσεις ο Θεός δεν την άφησε αβοήθητη, αφού με θαύματα την προστάτευε.
 Έτσι η Αγία Ειρήνη συνέχισε το Ιεραποστολικό της έργο, περιοδεύοντας, κηρύττοντας και θαυματουργούσα.
Σε όλες τις μετακινήσεις της την συνόδευε και ο ιερέας Τιμόθεος, που την είχε βαφτίσει.
Στη συνέχεια η Αγία Ειρήνη βασανίστηκε πολλές φορές, μετά από εντολές των βασιλέων της Περσίας Σαπώρ Β΄, Νομεριανό και Σαβώριο. Σε όλες τις περιπτώσεις ο Θεός επενέβαινε και την έσωζε.
Τα θαύματα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα πλήθος Περσών και άρχοντες να πιστεύουν στο Χριστό και να βαφτίζονται.
Κάποτε η Αγία Ειρήνη, παρά τους βασανισμούς της από τον βασιλέα Σαβώριο, τον επισκέφτηκε με ένα κλαδί ελιάς στην πόλη Μεσημβρία. Ο βασιλιάς πίστεψε στον Χριστό και βαφτίστηκε και μαζί του μεγάλο πλήθος υπηκόων του.
Στην Έφεσο η Αγία Ειρήνη συνάντησε τον δάσκαλό της Απελλιανό, που είχε κι εκείνος ασπασθεί τον Χριστιανισμό.
Εδώ κατάλαβε πως έφτασε το τέλος της. Μπήκε σ’ ένα καινούργιο τάφο, αφού προηγουμένως έδωσε εντολή στον Απελλιανό ν’ ανοίξει τον τάφο μετά από 4 ημέρες.
 Όταν ο Απελλιανός ήλθε στον τάφο, τον βρήκε ανοικτό και το αγνό σώμα της Μεγαλομάρτυρος έλειπε.
Η αγία ψυχή της βρίσκεται πια στον ουρανό με τις φάλαγγες των άλλων αγίων και πρεσβεύει στον Κύριο για την ειρήνη στον κόσμο.
Σήμερα που η πίστη των Χριστιανών δοκιμάζεται με μύριους τρόπους και επιχειρείται ο εξοβελισμός οτιδήποτε έχει σχέση με τη Χριστιανική, την Ορθόδοξη  πίστη, ας προσευχηθούμε στην προστάτιδά μας Αγία Ειρήνη να γίνει οδηγός της ψυχής και του πνεύματός μας, για να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τους κινδύνους αυτούς, προς δόξαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
 
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ